کل ماجرای نیمه‌رساناها و مدارهای مجتمع

تفاوت‌های مفهومی بین نیمه‌رساناها و مدارهای مجتمع وجود دارد، اما مزایایی نیز وجود دارد.

Dایستیشن 

نیمه‌رسانا ماده‌ای مانند سیلیکون یا ژرمانیوم است که از نظر جریان، خواص نیمه‌رسانایی از خود نشان می‌دهد. این ماده، ماده‌ی اصلی برای ساخت قطعات الکترونیکی است.

مدارهای مجتمع فناوری‌هایی هستند که چندین قطعه الکترونیکی مانند ترانزیستور، مقاومت و خازن را روی یک تراشه واحد ادغام می‌کنند. این ترکیبی از دستگاه‌های الکترونیکی ساخته شده از مواد نیمه‌هادی است.

Aمزیت 

- اندازه: مدار مجتمع اندازه بسیار کوچکی دارد زیرا قادر است چندین قطعه الکترونیکی را روی یک تراشه کوچک ادغام کند. این امر به دستگاه‌های الکترونیکی اجازه می‌دهد تا فشرده‌تر، سبک‌تر و با درجه بالاتری از ادغام باشند.

- عملکرد: با چیدمان انواع مختلف قطعات روی مدار مجتمع، می‌توان به عملکردهای پیچیده و متنوعی دست یافت. به عنوان مثال، ریزپردازنده یک مدار مجتمع با عملکردهای پردازشی و کنترلی است.

عملکرد: از آنجا که اجزا نزدیک به هم و روی یک تراشه قرار دارند، سرعت انتقال سیگنال سریع‌تر و مصرف برق کمتر است. این باعث می‌شود مدار مجتمع عملکرد و راندمان بالایی داشته باشد.

قابلیت اطمینان: از آنجا که اجزای یک مدار مجتمع به طور دقیق تولید و به یکدیگر متصل می‌شوند، معمولاً از قابلیت اطمینان و پایداری بالاتری برخوردارند.

به طور کلی، نیمه‌رساناها بلوک‌های سازنده مدارهای مجتمع هستند که با ادغام چندین جزء روی یک تراشه، امکان ساخت دستگاه‌های الکترونیکی کوچک‌تر، با عملکرد بالاتر و قابل اعتمادتر را فراهم می‌کنند.