جنگ تراشه ها نمی تواند سریع باشد، جنگ هوش مصنوعی نمی تواند کند باشد

مدتی پیش، یلن از چین بازدید کرد، گفته می شود "وظایف" زیادی را به دوش می کشد، رسانه های خارجی به او کمک می کنند تا یکی از آنها را جمع بندی کند: "مقامات چینی را متقاعد کند که ایالات متحده به نام امنیت ملی از دستیابی به چین جلوگیری کند. فناوری حساسی مانند نیمه هادی ها و مجموعه ای از اقدامات برای آسیب رساندن به اقتصاد چین در نظر گرفته نشده است.

آن شده است 2023، ایالات متحده راه اندازی کرده است ممنوعیت در صنعت تراشه چینی شده است کمتر از یک دوجین دور، لیست نهاد از شرکت های سرزمین اصلی و افراد بیش از 2000، در مقابل نیز می تواند چنین دلیل بزرگ را تشکیل می دهند، لمس کردن ، به سادگی "او واقعاً، من تا حد مرگ گریه می کنم."

شاید خود آمریکایی ها طاقت دیدن آن را نداشته باشند که به زودی با مقاله دیگری در نیویورک تایمز مواجه شد.

چهار روز پس از خروج یلن از چین، الکس پالمر، گزارشگر معروف چین در حلقه رسانه های خارجی، مقاله ای را در NYT در توصیف محاصره تراشه های ایالات متحده منتشر کرد که مستقیماً در عنوان نوشته شده بود: This An Act of War.

الکس پالمر، فارغ‌التحصیل دانشگاه هاروارد و اولین محقق یانجینگ در دانشگاه پکن، مدت‌هاست که چین را پوشش داده است، از جمله Xu Xiang، فنتانیل و TikTok، و یکی از آشنایان قدیمی است که احساسات مردم چین را جریحه دار کرده است. اما او آمریکایی ها را وادار کرد که حقیقت را در مورد تراشه به او بگویند.

در این مقاله، یکی از پاسخ‌دهندگان به صراحت اظهار داشت که «نه تنها اجازه نمی‌دهیم چین در فناوری پیشرفت کند، بلکه به طور فعال سطح فعلی فناوری آن‌ها را معکوس خواهیم کرد» و اینکه ممنوعیت تراشه‌ها «اساساً برای ریشه‌کن کردن کل اکوسیستم فناوری پیشرفته چین است. ”

آمریکایی‌ها کلمه «ریشه‌کن» را انتخاب کردند که در معنای «نابود کردن» و «ریشه‌کن» است و اغلب در مقابل ویروس آبله یا کارتل‌های مواد مخدر مکزیکی به آن اشاره می‌شود. در حال حاضر، موضوع این کلمه صنعت فناوری پیشرفته چین است. نویسندگان پیش‌بینی می‌کنند که اگر این اقدامات موفق شوند، می‌توانند بر پیشرفت چین برای یک نسل تأثیر بگذارند.

هرکسی که بخواهد گستره جنگ را درک کند، فقط باید کلمه ریشه کن کردن را به طور مکرر بجود.

01

تشدید جنگ

قانون رقابت و قانون جنگ در واقع دو چیز کاملاً متفاوت هستند.

رقابت تجاری یک رقابت در چارچوب قانونی است، اما جنگ یکسان نیست، حریف تقریباً هیچ توجهی به قوانین و محدودیت ها ندارد، برای رسیدن به اهداف استراتژیک خود هر کاری انجام می دهد. به خصوص در زمینه تراشه ها، ایالات متحده حتی می تواند به طور مداوم قوانین را تغییر دهد - شما با یک مجموعه سازگار می شوید، بلافاصله مجموعه جدیدی را جایگزین می کند تا با شما مقابله کند.

به عنوان مثال، در سال 2018، وزارت بازرگانی ایالات متحده فوجیان جین‌هوا را از طریق «فهرست موجودیت» تحریم کرد، که مستقیماً منجر به تعلیق تولید این شرکت شد (که اکنون کار خود را از سر گرفته است). در سال 2019، هواوی نیز در فهرست موجودیت قرار گرفت و شرکت‌های آمریکایی را از ارائه محصولات و خدمات به آن، مانند نرم‌افزار EDA و GMS گوگل، محدود کرد.

پس از اینکه ایالات متحده متوجه شد که این ابزارها نمی توانند به طور کامل هوآوی را «حذف کنند»، قوانین را تغییر داد: از ماه می 2020، شروع به ملزم کردن تمام شرکت هایی که از فناوری آمریکایی استفاده می کردند برای تأمین هواوی، مانند ریخته گری TSMC، که مستقیماً به رکود هیسیکولوس منجر شد، کرد. و انقباض شدید تلفن های همراه هوآوی، که سالانه بیش از 100 میلیارد یوان ضرر را به زنجیره صنعتی چین وارد می کند.

پس از آن، دولت بایدن هدف قدرت آتش را از «شرکت» به «صنعت» افزایش داد و تعداد زیادی از شرکت‌ها، دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقات علمی چینی به‌طور متوالی در فهرست ممنوعیت قرار گرفتند. در 7 اکتبر 2022، دفتر صنعت و امنیت وزارت بازرگانی ایالات متحده (BIS) مقررات جدیدی برای کنترل صادرات صادر کرد که تقریباً مستقیماً یک "سقف" برای نیمه هادی های چینی تعیین می کند:

تراشه‌های منطقی زیر 16 یا 14 نانومتر، ذخیره‌سازی NAND با 128 لایه یا بیشتر، مدارهای مجتمع DRAM با 18 نانومتر یا کمتر و غیره برای صادرات محدود شده‌اند، و تراشه‌های محاسباتی با توان محاسباتی بیش از 4800TOPS و پهنای باند اتصال بیش از 600 گیگابایت بر ثانیه نیز محدود شده‌اند. اعم از ریخته گری یا فروش مستقیم محصولات.

به قول یک اندیشکده واشنگتن: ترامپ کسب و کارها را هدف قرار می دهد، در حالی که بایدن به صنایع ضربه می زند.

هنگام خواندن رمان مشکل سه بدن، برای خوانندگان عادی آسان است که یانگ مو ژیزی را برای قفل کردن فناوری زمین درک کنند. اما در واقعیت، وقتی بسیاری از افراد غیرصنعتی به ممنوعیت تراشه نگاه می‌کنند، اغلب این تصور را دارند: تا زمانی که قوانین ایالات متحده را رعایت کنید، هدف قرار نخواهید گرفت. وقتی هدف قرار می گیرید، به این معنی است که کار اشتباهی انجام داده اید.

این تصور طبیعی است، زیرا بسیاری از مردم هنوز در چارچوب ذهنی "رقابت" باقی می مانند. اما در «جنگ»، این تصور ممکن است یک توهم باشد. در سال‌های اخیر، بسیاری از مدیران نیمه‌رساناها فکر کرده‌اند که وقتی تحقیقات و توسعه مستقل یک شرکت شروع به درگیر شدن در زمینه‌های پیشرفته (حتی فقط پیش‌تحقیق) می‌کند، با یک دیوار گازی نامرئی مواجه می‌شود.

تحقیق و توسعه تراشه‌های پیشرفته بر اساس مجموعه‌ای از زنجیره تامین فناوری جهانی است، مانند ساخت تراشه‌های SoC 5 نانومتری، باید هسته‌ها را از Arm خریداری کنید، نرم‌افزاری از Candence یا Synopsys خریداری کنید، پتنت‌هایی را از Qualcomm خریداری کنید و هماهنگ کنید. ظرفیت تولید با TSMC... تا زمانی که این اقدامات انجام شود، آنها وارد میدان دید نظارت BIS وزارت بازرگانی ایالات متحده خواهند شد.

یکی از موارد یک شرکت تراشه متعلق به یک تولید کننده تلفن همراه است که یک شرکت تابعه تحقیق و توسعه در تایوان برای جذب استعدادهای محلی برای ساخت تراشه های درجه یک مصرف کننده افتتاح کرد، اما به زودی با "تحقیقات" بخش های مربوطه تایوان مواجه شد. در ناامیدی، شرکت تابعه به عنوان یک تامین کننده مستقل خارج از بدنه از مادر جدا شد، اما باید مراقب بود.

در نهایت، شرکت تابعه تایوانی پس از یورش «دادستان‌های» تایوانی که به سرورهای آن حمله کرده و آن‌ها را بردند (هیچ تخلفی مشاهده نشد) مجبور به تعطیلی شد. و چند ماه بعد، شرکت مادر آن نیز به سادگی ابتکار عمل را برای انحلال در دست گرفت - مدیریت ارشد دریافت که تحت ممنوعیت در حال تغییر، تا زمانی که یک پروژه تراشه سطح بالا باشد، خطر "یک کلیک صفر" وجود دارد. ”

در واقع، هنگامی که تجارت غیرقابل پیش بینی با سهامدار اصلی که خندق فناوری Maoxiang را دوست دارد ملاقات می کند، نتیجه اساسا محکوم به فنا است.

این توانایی «یک کلیک صفر» اساساً این است که ایالات متحده «تقسیم صنعتی جهانی مبتنی بر تجارت آزاد» را که قبلاً دنبال می شد به سلاحی برای حمله به دشمن تبدیل کرده است. محققان آمریکایی اصطلاح وابستگی متقابل تسلیحاتی را برای پنهان کردن این رفتار ارائه کرده اند.

پس از مشاهده واضح این موارد، بحث در مورد بسیاری از موارد بحث برانگیز قبلی ضروری نیست. به عنوان مثال، لمپن زدن به هوآوی به دلیل نقض تحریم ایران فایده ای ندارد، زیرا به صراحت گفته شده است که «ایران فقط یک بهانه است». این مضحک است که چین را به خاطر سیاست صنعتی‌اش مقصر بدانیم، با توجه به اینکه ایالات متحده 53 میلیارد دلار برای یارانه دادن به تولید تراشه و ترویج بازسازی مجدد هزینه می‌کند.

کلاوزویتس یک بار گفت: "جنگ ادامه سیاست است." در مورد جنگ تراشه ها هم همینطور.

02

محاصره عقب می نشیند

برخی از مردم خواهند پرسید: ایالات متحده بنابراین "کل کشور برای مبارزه"، هیچ راهی برای مقابله با آن وجود ندارد؟

اگر به دنبال آن نوع ترفند جادویی برای شکستن دشمن هستید، اینطور نیست. علم کامپیوتر خود در ایالات متحده متولد شد، به ویژه صنعت مدارهای مجتمع، طرف مقابل به استفاده از ابزار جنگ برای بازی کردن حق صحبت از زنجیره صنعتی، چین تنها می تواند زمان بیشتری را برای تسخیر از بالادست و پایین دست کمی طول بکشد. با ذره، که یک فرآیند طولانی است.

با این حال، این درست نیست که بگوییم این "عمل جنگی" هیچ عارضه جانبی ندارد و می تواند برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گیرد. بزرگترین عارضه جانبی محاصره گسترده ایالات متحده این است: این به چین این فرصت را می دهد تا برای حل مشکل به جای نیروی برنامه ریزی، به مکانیسم های بازار تکیه کند.

شاید درک این جمله در ابتدا دشوار به نظر برسد. ما ابتدا می توانیم بفهمیم که قدرت برنامه ریزی خالص چیست، به عنوان مثال، در صنعت نیمه هادی، یک پروژه ویژه برای حمایت از تحقیقات فنی بزرگ وجود دارد، به نام "فناوری تولید مدار مجتمع در مقیاس بسیار بزرگ و فرآیند کامل"، این صنعت معمولاً نامیده می شود. 02 ویژه، صندوق های مالی خالص.

02 ویژه بسیاری از شرکت ها گرفته اند، زمانی که نویسنده در سرمایه گذاری نیمه هادی بود، زمانی که شرکت تحقیقاتی بسیاری از "02 ویژه" را ترک کرد نمونه اولیه، پس از دیدن احساس مخلوط، چگونه می گویند؟ بسیاری از تجهیزات انباشته شده در انبار یک دست خاکستری است، احتمالاً تنها زمانی که رهبران بازرسی برای صیقل دادن به بیرون منتقل شوند.

البته طرح ویژه 02 در زمستان آن زمان اعتبارات ارزشمندی را برای بنگاه ها فراهم کرد، اما از طرف دیگر بهره وری استفاده از این سرمایه ها زیاد نیست. تنها با تکیه بر یارانه های مالی (حتی اگر یارانه ها بنگاه ها باشد)، می ترسم ساخت فناوری ها و محصولات قابل عرضه در بازار دشوار باشد. هر کسی که تا به حال تحقیق کرده است این را می داند.

قبل از جنگ تراشه‌ها، چین تجهیزات، مواد و شرکت‌های تراشه‌های کوچک زیادی داشت که برای رقابت با همتایان خارجی خود تلاش می‌کردند و شرکت‌هایی مانند SMIC، JCET و حتی هواوی معمولاً توجه زیادی به آن‌ها نداشتند و به راحتی می‌توان فهمید که چرا. : وقتی می توانستند محصولات خارجی بالغ تر و مقرون به صرفه تر بخرند از محصولات داخلی استفاده نمی کنند.

اما محاصره صنعت تراشه چین توسط ایالات متحده فرصت نادری را برای این شرکت ها به ارمغان آورده است.

در مورد محاصره، تولیدکنندگان داخلی که قبلاً توسط کارخانه‌های آزمایشی مهر و موم شده نادیده گرفته می‌شدند به قفسه‌ها منتقل شدند و تعداد زیادی تجهیزات و مواد برای تأیید به خط تولید فرستاده شد. و خشکسالی طولانی و باران کارخانه های کوچک داخلی ناگهان امیدی را به خود دید، هیچ کس جرات نکرد این فرصت گرانبها را هدر دهد، بنابراین آنها نیز خستگی ناپذیر برای بهبود محصولات تلاش کردند.

اگرچه این یک چرخه داخلی بازاری سازی است، یک چرخه اجباری از بازاری شدن است، اما کارایی آن نیز از نیروی برنامه ریزی خالص کارآمدتر است: یک طرف قلب آهنین به جایگزینی داخلی، یک طرف ناامیدانه از نی ها چنگ می زند، و در علم و فناوری. اثر غنی تخته با الهام از نیمه هادی بالادست تقریباً در هر بخش عمودی شرکت های زیادی در حجم وجود دارند.

روند سود شرکت های نیمه هادی فهرست شده چین در ده سال گذشته را محاسبه کرده ایم (فقط شرکت هایی با ده سال عملکرد مستمر انتخاب می شوند) و روند رشد واضحی را شاهد خواهیم بود: 10 سال پیش، کل سود این شرکت های داخلی بود. تنها بیش از 3 میلیارد، و تا سال 2022، کل سود آنها از 33.4 میلیارد فراتر رفت که تقریباً 10 برابر 10 سال پیش بود.